Owoce zaufania do Boga – pomoc innym

   Człowiek, w tym i chrześcijanin osiąga pełnię człowieczeństwa kiedy potrafi żyć nie tylko dla siebie, ale też udzielać się dla wspólnoty. Przykład najwyższej rangi dał nam Chrystus, który oddał życie dla pojednania ludzi z Bogiem. Człowiek - każdy według swoich możliwości i darów otrzymanych od Boga też powinien to robić. Poprzez zaufanie do Boga możemy otrzymać łaski nie tylko dla siebie, ale i dla innych.

   Serce ufające Bogu, które dzięki temu żyje w przyjaźni z Bogiem, może i powinno wypraszać łaski nie tylko dla siebie, ale  dla całego świata, dla wszystkich którzy tego potrzebują. Bóg nie jest w stanie się oprzeć takiej ufności, jak zresztą możemy łatwo zobaczyć na kartach Ewangelii, to wiara i zaufanie uzdrawiają, przemieniają, rodzą człowieka w Duchu Świętym.

Christus_im_Hause_des_Pharisäers_Jacopo_Tintoretto

Poniżej teksty na ten temat z książki Anna: „Pozwólcie ogarnąć się miłości”

Cz. 1

Rozdz. 8

Ci, którzy zaufają Miłości Boga, stają się wolni od uwarunkowań swego środowiska.

Przestają się lękać i przemienieni - zamiast bronić się przed światem - wychodzą uzbrojeni w Miłość, mocni w Bogu - naprzeciw światu, aby pomagać, leczyć i ratować braci swoich.

Wtedy rozpoczyna się uzdrawianie świata.  

Cz. 2

Rozdz. 22

Mnie, Boga, waszego Ojca, waszego Zbawcy, Miłości samej - prawie nikt nie pragnie, prawie nikt nie chce powierzyć Mi siebie; prawie nikt nie życzy sobie “być kochanym” - przeze Mnie, stać się Moim własnym dzieckiem prawdziwie, a więc w pełni i na zawsze.

Słowa bowiem nie znaczą nic. Mówi Mi o was wasza postawa względem Mnie.

Któż z was prawdziwie Mi zawierzył?... zawsze?... we wszystkim?... i całą swoją osobą?... [...]

Każdy odpowiada za siebie. Oddaj Mi siebie ( w pełni), a przez ciebie uświęcę wielu innych.