Dobra moc Słowa: Moc a odwaga

Można być bardzo mądrym człowiekiem pogłębiającym i poszerzającym wiadomości z jakiejś dziedziny nauki systematycznie i do końca swojego życia, ale nie być gotowym dzielić się swoją mądrością i umiejętnościami w odpowiedni sposób z innymi - wtedy ta mądrość na nic się nia zda. Człowiek, który posiada wiedzę czy świadomość jakiejś prawdy i dobra, ale z lęku przed reakcją władzy lub innych ludzi nie będzie o tym mówił i zaniecha usiłowań, aby to dobro i prawda zaistniała, popełnia błąd i jest odpowiedzialny za to, że wiadome mu dobro nie zaistnieje. Być może tylko on w danym ludzkości czasie został obdarowany świadomością danej prawdy i jeżeli nie ujawni jej, ona nigdy nie ubogaci innych ludzi; nie sprawi, aby ich życie na ziemi było lepsze, na wyższym poziomie duchowym lub fizycznym.

Do tego potrzebna jest odwaga.

Odwaga to postawa, która polega na występowaniu w obronie swoich racji, nawet jeżeli wiąże się to z trudnościami lub nawet wysokimi sankcjami. Podstawowym elementem odwagi jest występowanie pod swoim imieniem i nazwiskiem, czyli podpisywanie się pod swoimi własnymi wypowiedziami. Odwaga jest również przyznaniem się do błędu, postępowaniem zgodnie ze swoim sumieniem i głoszeniem swoich poglądów. Jej występowanie dostrzegali już Rzymianie , mówiąc Qui tacet, consentire videtur (Kto milczy, ten się zgadza).

Ostatnia zwrotka pieśni „Króluj nam Chryste” brzmi:

„Pójdziemy naprzód naprzód radośnie
podnosząc w górę swe czoła

przed nami życie rozkwita w wiośnie
odważnie, bo Jezus woła.

Oto jak odwagę rozumieli niektórzy nasi sławni przodkowie:

Brakiem odwagi jest wiedzieć, co prawe, lecz tego nie czynić. - Autor: Konfucjusz

Konfucjusz

Odwaga to wiedza o tym, czego się bać trzeba, a czego nie. / Autor: Platon

Platon

Podstawą szczęścia jest wolność, a podstawą wolności odwaga. / Autor: Tukidydes

Tukidydes

Odwaga nie polega na nieodczuwaniu strachu, ale na umiejętności działania mimo niego. / Autor: Slelogh Brown

Odwaga to panowanie nad strachem, a nie brak strachu. / Autor: Mark Twain, Pudd'nhead Wilson, rozdział XII

Mark Twain

Odwagę czerpać można ze słów mądrego człowieka, z przykładów dzielnych i odważnych ludzi, z modlitwy.

św. Faustyna

Tak pisała św. Faustyna w swoim „Dzienniczku” skąd czerpie odwagę:

„Po takich chwilach modlitwy jestem napełniona siłą, dziwną odwagą do cierpień i walki...”

„Te słowa wprowadziły w duszę moją siłę i moc, odwagę i dziwną ufność, że wszystko spełnię...”

„Walka mężnie zniesiona przynosi mi radość i pokój, światło i doświadczenie, odwagę na przyszłość...”

„Czytając te pisma, doznają w duszy pocieszenia i nabiorą odwagi zbliżać się do Mnie.”

„Z tabernakulum czerpię siłę, moc, odwagę, światło; tu w chwilach udręki szukam ukojenia.”

„Jezus wlał w duszę moją moc i odwagę do czynu.”

„Nie lękaj się walki, sama odwaga często odstrasza pokusy - i nie śmią na nas uderzać.”

Jaki byłby świat, gdyby Jezus nie wykazał odwagi i nie umarł za człowieka na krzyżu?

Jezus modli się w Ogrodzie Oliwnym

Opisy ewangeliczne modlitwy Jezusa w Ogrodzie Oliwnym pokazują jego cierpienie, ból, trwogę przed czekającym go losem. Prosił o pomoc w postaci towarzyszenia Mu w modlitwie wśród swoich apostołów, jednak Ci nie mogli przemóc swojej senności. W końcu został sam i tylko anioł towarzyszył Mu w Jego samotnym zmaganiu się ze swoim przeznaczeniem. Modlitwa umocniła Jego duszę do tego stopnia, że mógł powiedzieć: «Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich, i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja!»

Jaki byłby wynik walki Izraelitów z Filistynami gdyby nie odwaga pasterza Dawida?