Uczyń twe serce biblioteką Chrystusową

   Jezus w ewangelii wg św. Mateusza 13, 52 – tak mówi: „Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare.”

Holbein-erasmus

    Żyjący w epoce Odrodzenia Erazm z Rotterdamu w swojej książce „Metoda prawdziwej teologii” pisał: „Słusznie wszelako napomina mędrzec, aby pić wodę ze swojej studni i nie być zmuszonym prosić jej gdzie indziej, lecz raczej ze swojego źródła dawać innym. Porzuć więc owe zbiory formułek i sum,[...] i własne serce uczyń biblioteką Chrystusową; z niej niby przezorny gospodarz ze skarbca, wydobywaj w miarę potrzeby rzeczy bądź stare, bądź nowe.”  

SanDiegoCityCollegeLearningResource_-_bookshelf

    Przeszłość z przyszłością jest  nierozerwalnie związana. Nie da się z nią zerwać jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.

   W roku 1830 architekt  Felix Duban, laureat Prix du Rome, zaprojektował monumentalny budynek  École nationale supérieure des beaux-arts (Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych] w Paryżu, nazwany Palais des Etudes. W budynku tym znajdują się wyszukane freski.  Klatki schodowe pokazują różne wykończenia ścian. Trzon kompleksu stanowi półkolisty amfiteatr, którego ścianę zdobi wspaniały mural o długości 27 metrów, wykonany przez francuskiego malarza Paula Delaroche’a. Dzieło przedstawia siedemdziesiąt pięć wielkich artystów wszystkich epok, zebranych w grupach i rozmawiających. Pośrodku znajdują się trzy trony zajmowane przez twórców Partenonu: rzeźbiarza Fidiasza, architekta Ictinusa i malarza Apellesa, symbolizujących jedność tych sztuk. Dzieło wyraża przekonanie, że sztuka to ciągła konwersacja miedzy artystami z różnych okresów historycznych  - od starożytności po Paryż pierwszej połowy XIX w. Po prawej stronie są malarze, którzy zasłynęli rysunkiem - Poussin, Michał Anioł, Rafael, Da Vinci. Z lewej stoją  wielcy koloryści– Tycjan, Velázquez, van Dyck. Wszyscy oni ze sobą dyskutują. Są członkami jednej wspólnoty. Przeszłość inspiruje przyszłość, jedno przechodzi w drugie. Delaroche namalował ten obraz w 1841 r. Wykonanie muralu zajęło Delaroche trzy i pół roku i nadal stanowi potężny wyraz ideału współpracy ludzi na przestrzeni stuleci w dziedzinie sztuki 

 

Delaroche Paul - Charles_Béranger_-_Replica_of_The_Hémicycle_-_Walters_3783_(3)

  Obszar wiedzy dotyczący życia człowieka także powinien podlegać  zmianom na lepsze na przestrzeni wieków Z przeszłości różnych dziedzin nauki,  kultury czy też  życia społecznego czerpiemy wiedzę po to, aby budować lepszą przyszłość. Korzystamy z doświadczeń przodków, aby uniknąć popełnionych przez nich błędów. Naukowiec przystępując do badań wybranego przez siebie zagadnienia musi zapoznać się z poglądami wszystkich swoich poprzedników, którzy pracowali nad danym tematem w przeszłości. Powinien traktować je z dystansem i rozsądkiem Bazując na odkryciach i poglądach przodków, odrzucając te, które są błędne, poszukuje nowych wiadomości i metod, aby pogłębić oraz  rozszerzyć zastaną wiedzę; odkryć nowe wartości i dać lepsze i szersze spojrzenie na opracowywany przez siebie temat. Tak powinno dziać się w każdej dziedzinie wiedzy i w życiu człowieka także. Postęp rodzi się wtedy, gdy odpowiednie wnioski z przeszłości powiążemy z osiągnięciami teraźniejszości. Tradycje w życiu narodu, rodziny czy pojedynczego człowieka mają duże znaczenie i chlubną rzeczą jest je pielęgnować. Idąc z postępem nie sposób oprzeć się tradycji. Istnieje ona w wielu aspektach naszego życia – rodzinnego, poszczególnych regionów etnicznych czy całego narodu. Jest bezpiecznym pomostem między przeszłością a teraźniejszością i przyszłością. Jednak w wielu dziedzinach życia człowieka istniało wiele niechlubnych tradycji: kiedyś  rzadkością były małżeństwa z miłości, ponieważ to rodzice wybierali dzieciom partnerów życiowych;  kobietom bez zgody męża nie było wolno podjąć pracy; kobiety nie miały praw wyborczych i nie wolno im było studiować; upuszczanie krwi było podstawową formą leczenia przez wiele wieków, choć okazało się bardzo złą metodą itd., itd.  

Interior_of_a_surgery_with_a_woman_having_blood_let_from_the_Wellcome_V0017551

  Przykładów złych tradycji na przestrzeni wieków można by  przytaczać jeszcze wiele. Przez ostatnie 200 lat, szczególnie w XX w. wiele się zmieniło.  Dziś np. książę angielski może ożenić się z aktorką - córką afro-amerykanki; samotna matka z nieślubnym dzieckiem nie musi chować się w klasztorze, a niewolnictwo i rasizm są zakazane prawem.

   Gdyby  nasi przodkowie nie dążyli do zmian i usprawnienia jakości życia, do dziś chodzilibyśmy ubrani w skóry zwierząt  i mieszkali w jaskiniach. Gdyby nie wiedza Mikołaja Kopernika, jego dociekliwość i determinacja w dążeniu do prawdy, to być może do dziś wierzylibyśmy, że Słońce krąży wokół Ziemi. Gdyby nie przyszedł na   ziemie Jezus, do dziś obowiązywałby Stary Testament, a duchowość ludzkości byłaby o Jego ponadczasowe nauki uboższa.

   Anna w  swojej książce„Pozwólcie ogarnąć się miłości” w cz. 4  rozdz. 24 przekazuje:

  „Powiedziałem wam, dzieci, że pragnę abyście sami chcieli współpracować ze Mną nad rozwojem własnym. Nie mówię tu o lekturach waszych, gdyż każdy chce więcej wiedzieć i poznawać lepiej obiekt swojej Miłości.

Mówię o Moim nauczaniu; wskazuję wam wasze braki i niedoskonałości, a wy uznajecie - że prawdę mówię o was. I cóż dalej się dzieje? Otóż nic! A przeciec jeśli w życiu zrobicie coś niedbale - poprawiacie to, jeśli zepsujecie - staracie się naprawić. Jeśli egzaminów nie zdacie - musicie je zdać raz jeszcze.

  A w Mojej szkole? Nie przez słuchanie Słów Moich ulepszacie się a przez praktykowanie ich. Ja ukazuję wam obraz wasz niedoskonały i bardzo jeszcze brudny. Lecz czas już, abyście myli się sami. I tak, jak mycie powtarzacie – tak systematycznie powracać musicie do czynów, słów, myśli szlachetnych i czystych w intencjach waszych.”.

    Chodzi o to, by nie istnieć biernie, ale w miarę swoich możliwości twórczo podchodzić do życia. Busolą powinno nam być Słowo Boże, dobra wola, odwaga, czyste serce i sumienie. Tylko czynnie szukając prawdy możemy do niej się zbliżyć. Nie dotrzemy do niej nie szukając jej.

Biblia mówi:

„[...]szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje [...]” (Mt 7, 7-8). To jedyna Droga, którą powinniśmy zdążać do Prawdy, aby osiągnąć Życie.

Cognatus-erasmus

    Nikt jednak, najbardziej uczony człowiek  czy też piastujący najwyższe stanowisko nie może jednak uważać się za nieomylnego. Jest tylko człowiekiem.  Tylko Mądrość Boga  jest doskonała dlatego zanim będziemy usiłować uczynić „własne serce biblioteką Chrystusową”, zwróćmy się do Niego słowami Księgi Mądrości 9, 1-6; 9-11:

Pieśń (Mdr 9, 1-6. 9-11)
Modlitwa o dar mądrości

Boże moich przodków i Panie miłosierdzia, *

który swoim słowem uczyniłeś wszystko

I w swojej Mądrości stworzyłeś człowieka, *

by panował nad stworzeniami, co przez Ciebie się stały,

By w świętości i sprawiedliwości władał światem, *

a sądy sprawował w prawości serca;

Daj mi Mądrość, która razem z Tobą zasiada na tronie, *

i nie usuwaj mnie spośród Twoich dzieci.

Bo jestem Twym sługą, synem Twojej służebnicy, †

człowiekiem słabym i żyjącym krótko, *

zbyt lichym, by pojąć sprawiedliwość i prawa.

Choćby nawet wśród ludzi był ktoś doskonały, †

jeśli mu braknie mądrości danej przez Ciebie, *

za nic będzie poczytany.

Z Tobą jest Mądrość, która zna Twe dzieła, *

i była z Tobą, kiedy świat stwarzałeś.

Wie, co jest miłe dla Twoich oczu *

i co słuszne według Twych przykazań.

Wyślij ją ze świętych niebios *

i poślij z tronu Twej chwały,

Aby przy mnie będąc ze mną pracowała *

i żebym mógł poznać, co jest miłe Tobie.

Ona wie bowiem i rozumie wszystko, †

moim czynom będzie mądrze przewodziła *

i ustrzeże mnie dzięki swej chwale.

Czy słowami z psalmu 119 – (fragmenty wg książki pt. „Podnoszę z ziemi mój głos” / ks. Wiesław Al. Niewęgłowski, Paryż 1990 s. 62, 63):

„Otwórz moje oczy, abym przypatrywał się cudom Twojej nauki.
Przechodniem jestem  na ziemi, nie ukrywaj przede mną rozkazań Twoich.
Gdyż świadectwa Twoje są dla mnie rozkoszą, one są doradcami moimi.

Drogę prawdy wybrałem, wyroki Twoje stawiam przed sobą.

Przylgnąłem do świadectw Twoich, nie daj Panie, bym się powstydził.

Drogą rozkazań Twoich pobiegnę, bo serce moje rozszerzysz.

Ukaż mi Panie drogę ustaw Twoich, a będę jej trzymał się wiernie.

Daj mi zrozumienie, a trzymać się będę Twego prawa i strzec go z całego serca.

Prowadź mnie ścieżką rozkazań Twoich,bo w nich upodobałem sobie.

Nakłoń serce moje do świadectw Twoich, a nie do żądzy zysku.

Odwróć oczy moje, aby nie patrzyły na marność, wedle dróg Twoich zachowaj mi życie.”