Czy patriarchat prowadzi Kościół do prawdy ? - cz. 2.

W 1979 r. W Krakowie Jan Paweł II tak przeciwstawia się wszelkim zgłaszanym wątpliwościom co do doktryny Kościoła katolickiego: "Czy można odrzucić Chrystusa i wszystko to, co on wniósł do historii ludzkości? Czy można to wszystko odtrącić? Czy można zwyczajnie powiedzieć: nie? Oczywiście można."

Tak, to prawda, można. Hierarchia Kościoła katolickiego zrobiła to już kilkanaście wieków temu, traktując kobiety tak jakby ich nie było, odbierając im głos w jakichkolwiek sprawach związanych z Kościołem katolickim. Dalej papież kontynuował: "Człowiek jest wolny." Niestety kobiety w Kościele katolickim, choć są również stworzone na wzór i podobieństwo Boże, nie bardzo są wolne. Mężczyźnie dużo im zabronili i wciąż zabraniają. Choć trzeba przyznać, że od średniowiecza trochę się zmieniło.

Dalej papież kontynuował: "Ale to zasadnicze pytanie: czy wolno? [powiedzieć: nie Chrystusowi – przyp. autorki blogu]. I w czyim imieniu wolno?" 

No właśnie, w czyim imieniu tak opresyjnie traktuje się kobiety w Kościele katolickim? Nie ulega wątpliwości, że wobec nich jest stosowana przez hierarchią kościelną przemoc. Czy przemoc może pochodzić od Boga, który jest miłością?

Johannes_(Jan)_Vermeer_-_Christ_in_the_House_of_Martha_and_Mary

 

 Ks. Jan Zieja w swojej książce „Ewangelia i życie. Rozważania na co dzień” (Poznań 2017) pisze:

str. 43 - „Kto uzdolnień swoich nie rozwija i nie używa ich do poznania samego siebie i świata otaczającego – jest w ciemnościach niewiedzy. Kto, wierząc w Boga, nie wypełnia Jego woli – jest w ciemnościach grzechu.”

Pozostaje pytanie na co zasługuje ten, który zabrania rozwijać dane przez Boga uzdolnienia kobiet?

Dalej ks. Zieja w „Ewangelia i życie. Rozważania na co dzień” pisze:

str. 46 - […] „Ty Boże, dajesz ducha rozumnego, wolnego i nieśmiertelnego każdemu życiu ludzkiemu. Dlatego – każdy jest czymś świętym, każdemu należy się szacunek, ochrona, wszystkie prawa i wszystkie przywileje. To jest podstawowa prawda naszych losów na ziemi.”

W 2021 r. prawda znowu się trochę przybliżyła do kobiet w Kościele. 12 grudnia tego roku wszedł w życie dekret ogólny Konferencji Episkopatu Polski dotyczący wieku oraz przymiotów kandydatów i kandydatek do stałego lektoratu i akolitatu. Posługę będą mogły otrzymać kobiety powyżej 25. roku życia.

Po zmianach wprowadzonych przez Papieża Franciszka, kan. 230 § 1 KPK, otwierający drogę do posług lektoratu i akolitatu dla kobiet, brzmi następująco:

Kan. 230 – § 1. Świeccy, posiadający wiek i przymioty ustalone dekretem konferencji biskupów, mogą być na stałe przyjęci, przepisanym obrzędem liturgicznym, do posługi lektora i akolity; otrzymanie tych posług nie daje im jednak prawa do utrzymania czy wynagrodzenia ze strony Kościoła.

Zostaje pytanie ile kobiet pełni te funkcje w polskim Kościele?

 

Jeżeli człowiek podchodzi poważnie do wiary, którą wyznaje, poszukuje jej głębi. Rozwijając naszą wiarę odkrywamy nowe aspekty czytanych tekstów. Jednak każdy posiada inny "poziom" rozeznania duchowego. Każdy pojmuje Słowo Boże na miarę swojego zaangażowania w rozeznawanie tematu życia duchowego, a także na miarę swoich możliwości umysłowych i duchowych. Człowiek "widzi" w Słowie Bożym to co może zrozumieć i tak naprawdę Biblia daje każdemu moc Boga stosownie do jego poziomu duchowego – czy to będzie "prawda", czy Prawda", czy też "PRAWDA". Daje nam tyle ile możemy pojąć. Pan Jezus wiedział, że odbiorcami Jego słów będą różni ludzie... By wzrastać w Bogu musimy zacząć od mówienia prawdy, ale aby o niej mówić, najpierw musimy otworzyć się na tę prawdę, aby ją poznać. Czy hierarchowie Kościoła katolickiego otwierają się na prawdę pochodzącą od Boga? 

Jezus i kobieta z Samarii, Stefano Erardi (1630-1716)

 

Artur Schopenhauer uważał: "Uwolnienie człowieka od błędu jest dawaniem, a nie odbieraniem. Wiedza, że coś nie jest prawdziwe, staje się nową prawdą. Błędy zawsze szkodzą – wcześniej czy później okazują się szkodliwe dla każdego kto ich broni. "

Zmieniane od pewnego czasu przepisy kościelne odnośnie funkcji kobiet w kościele świadczą o tym, że przedstawiciele hierarchii w przeszłości popełnili delikatnie mówiąc wiele błędów, krzywdząc kobiety w realizacji ich powołań do posług w Kościele; do realizacji ich charyzmatów.

Mam nadzieję, że nadejdzie czas kiedy hierarchia Kościoła katolickiego dojdzie do "całej PRAWDY". Modlę się o to. Dobrze byłoby, aby decydenci kościelni zrobili to samo.  

Psalm 86 , 11-17

„Naucz mię, Panie, Twej drogi,

bym postępował[a] według Twojej prawdy;

skłoń moje serce ku bojaźni Twojego imienia!

Będę Cię chwalił[a], Panie, mój Boże, z całego serca mojego

i na wieki będę sławił[a] Twe imię,

bo wielkie było dla mnie Twoje miłosierdzie

i życie moje wyrwałeś z głębin Otchłani.

O Boże, pyszni przeciw mnie powstali

i zgraja gwałtowników czyha na me życie,

a nie mają względu na Ciebie.

Ale Ty, Panie, jesteś Bogiem miłosiernym i łaskawym,

nieskorym do gniewu, bardzo łagodnym i wiernym.

Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną;

udziel Twej siły słudze/ służebnicy swojemu/ swojej

i ocal syna/ córkę swej służebnicy!

Uczyń dla mnie znak – zapowiedź pomyślności,

ażeby ci, którzy mnie nienawidzą, ujrzeli ze wstydem,

żeś Ty, Panie, mi pomógł i pocieszył mnie.”

„Pomóż nam Panie poznawać Twe prawa,

Rządzące światem stworzonym przez Ciebie.

I chroń nas zawsze od zła i ciemności.

Bo tylko w Tobie jest prawda i dobro.”

[z hymnu brewiarzowego].

„Przyjdź Jezu i uzdrów nas od tylu duchowych chorób naszych! Z powtarzających się czynów grzesznych wyrósł w ciągu wieków niejeden obyczaj zły. Teraz tak nam trudno wyzwolić się spod jego jarzma.

Mogłoby się wydawać, że sytuacja jest beznadziejna, gdybyśmy nie wierzyli w Twoją obecność w Kościele i w działanie Ducha Świętego, Odnowiciela.

[…] Uzdrów społeczność kościelną, przywróć, jej świeżość i pełnię sił apostolskich – ku chwale imienia Twojego.” (Ks. Jan Zieja w „Ewangelia i życie. Rozważania na co dzień” s. 182)